Europejski Korpus Solidarności

Centrum przyjmuje wolontariuszy od 2011 roku. Każdorazowo przyjmowany był jeden wolontariusz na okres 12 miesięcy. Zadania przydzielane wolontariuszom zależą od ich profilu (wieku, wykształcenia, zainteresowań). Dotychczas polegały na pomocy realizacji wydarzeń i projektów kulturalno-edukacyjnych, animacji dla dzieci lub dorosłych, obsługi biblioteki, współpracy z przedszkolami, promowanie własnej kultury.
Program umożliwia młodzieży rozwijanie własnych zainteresowań, postawienie pierwszych kroków na drodze do kariery zawodowej.

Więcej informacji o wolontariacie w kraju i za granicą na stronie EKS: www.eks.org.pl

Od października 2023 do września 2024 współpracowała z nami Claire Delobelle.
Poznajcie Claire: Pochodzę z Lille, z północnej części Francji i mam 25 lat. Wybrałam wolontariat w Polsce, ponieważ to, co oferuje Centrum Polsko-Francuskie idealnie pasuje do mojego osobistego i zawodowego profilu. Moja babcia była córką polskich imigrantów, którzy przybyli na północ Francji w latach dwudziestych XX wieku, aby pracować w kopalniach węgla. Pobyt w Polsce w tym roku pozwoli mi poczuć się bliżej niej oraz języka i kultury, z której babcia się wywodzi.
W czasie moich studiów z psychologii, a następnie z edukacji podstawowej, studiowałam we Włoszech i Norwegii dzięki programowi Erasmus+. Te doświadczenia sprawiły, że chciałam pracować w dziedzinie stosunków międzykulturowych: odkrywania różnorodności kultur i zachęcania do dialogu międzykulturowego. Wraz z moimi uczniami czerpałam wielką przyjemność z pomagania im w odkrywaniu dzieł sztuki z całego świata i tworzenia prac plastycznych.
Bardzo lubię gotować i dzielić się dobrym posiłkiem z rodziną, francuskimi i przyjaciółmi z różnych stron świata. Moim ulubionym polskim daniem są kluski kładzione, które robiła dla nas moja babcia. Jedliśmy je z gotowaną czerwoną kapustą i z jabłkami. Moje ulubione francuskie danie to carbonade flammande – (Gulasz flamandzki/Gulasz wołowy o smaku piwa, specjalność z północnej Francji i Belgii) przygotowywane przez mojego tatę, z kawałkami wołowiny, cebulą, piernikiem, piwem… i oczywiście z frytkami. Uwielbiam też spacery po lesie, wokół jezior i po plaży.

To właśnie kocham w Olsztynie: bliskość natury. Najzabawniejszym polskim zwrotem jest dla mnie “Na Zdrowie”, bo to jeden z pierwszych, którego nauczyłam się i najczęściej używałam we Francji.
Nie miałam pojęcia, że Polacy są tak gościnni. Bardzo się cieszę, że tu jestem! Cieszę się, że w tym roku mogę podzielić się z wami moją miłością do języka i kultury francuskiej.

Je suis Claire, la nouvelle volontaire pour l’année 2023-2024 au Centre franco-polonais d’Olsztyn. Je viens de Lille, dans le nord de la France, et j’ai 25 ans. Je fais partie du projet du Corps européen de solidarité “Volontariat européen – Dialogue, Diversité, Culture”, coordonné par la BORUSSIE.
J’ai choisi d’être volontaire en Pologne, car ce que propose le Centre Franco-Polonais correspond parfaitement à ma démarche personnelle et professionnelle.
Ma grand-mère était la fille d’immigrés polonais arrivés dans le nord de la France dans les années 1920 pour travailler dans les mines de charbon. Vivre en Pologne cette année me permet de me sentir plus proche d’elle, de la langue et de la culture de ses origines.
Au cours de mes études de psychologie puis d’enseignement primaire, je suis partie étudier en Italie et en Norvège grâce au programme Erasmus+. Ces expériences m’ont donnée envie de travailler dans le domaine des relations interculturelles : reconnaître la diversité des cultures et encourager le dialogue interculturel. Avec mes anciens élèves, j’ai pris beaucoup de plaisir à leur faire découvrir des œuvres d’art du monde entier et en créer.
J’aime beaucoup cuisiner et partager un bon repas avec ma famille, mes amis français et internationaux. Mon plat polonais préféré est le Kluski Kładzione, que ma grand-mère avait l’habitude de nous préparer. Nous les mangions avec du chou rouge cuit avec des pommes. Mon plat français préféré est la carbonade flammande cuisinée par mon père, composée de morceaux de bœuf, d’oignons, de pain d’épices, de bière… à déguster avec des frites ! J’aime aussi me promener dans les bois, autour des lacs, à la plage. C’est ce que j’aime à Olsztyn : être proche de la nature. L’expression polonaise la plus drôle pour moi est Na Zdrowie, car c’est l’une des premières que j’ai apprises et que j’ai utilisée le plus souvent en France.
Je ne savais pas que les Polonais étaient si accueillants. Je suis très heureuse d’être ici ! Je suis ravie de pouvoir partager avec vous cette année mon amour de la langue et de la culture françaises.

Oferta wolontariusza do pobrania:

Podsumowanie rocznego wolontariatu Claire:

Mam wspaniałe wspomnienia z mojego wolontariatu. Udało mi się pomóc i wspierać zespół CPF w całym programie kulturalnym rocznym. Dni Bretanii, Dni Frankofonii i rowerowa trasa Sztuki Cyrkowej to chwile, które będę długo pamiętać za bogactwo spotkań i wydarzeń. W Centrum Polsko-Francuskim, jako wolontariuszka, brałam udział w większości animacji, a także mogłam tworzyć różnorodne projekty i aktywności z lokalnymi partnerami i w ramach współpracy europejskiej.
W Olsztynie mogłam rozwijać własne zainteresowania i stawiać pierwsze kroki na drodze do nowej kariery zawodowej. Przez cały rok, z mojego ładnego biura, mogłam śledzić francuskojęzyczne tendencje muzyczne i literackie, a także na mediach społecznościowych dzielić się z publicznością CPF wieloma zabawnymi wyrażeniami, filmami, muzyką i książkami. Uwielbiałam pomagać mojej koleżance przy powitaniu czytelników i organizacji biblioteki, codziennych rekomendacjach i „alfabecie autorów” co dwa tygodnie. To było świetne, móc promować kulturę i przekazywać działania Centrum. Najbardziej cieszyło mnie przyjmowanie i wspieranie publiczności frankofońskiej i frankofilskiej oraz spotkania z mieszkańcami w różnych kontekstach. Zespół dał mi możliwość współprowadzenia różnych grup, a czasami nawet samodzielnego prowadzenia animacji. Regularnie tworzyłam i proponowałam warsztaty kreatywne, językowe, kulturalne, spotkania i zabawne dyskusje. Na początku byłam bardzo szczęśliwa, pracując z dziećmi. To była moja specjalność, więc mogłam wykorzystać swoje umiejętności pedagogiczne, twórcze i zdobyć nowe w tym kontekście międzykulturowym, podczas: fantastycznych animacji AmStramGr’Animacja co miesiąc dla dzieci, Śpiewającej Biblioteki w środy, spotkaniach w przedszkolach z okazji Dnia Europy, itd. Miałam też okazję współtworzyć i współprowadzić zajęcia języka francuskiego i warsztaty kreatywne dla dzieci.
Chciałam oddać głos naszym młodym artystom na temat procesu twórczego i wystawić ich prace w naszej Galerii. Cieszę się również, że mogłam wspierać moich kolegów nauczycieli FLE przez cały rok szkolny, pomagając im w zajęciach z dziećmi i młodzieżą.
Interakcje z nastolatkami i dorosłymi były dla mnie nowością, ale bardzo je doceniłam, uczestnicząc w warsztatach w szkołach średnich na temat języka i kultury francuskiej oraz wolontariatu europejskiego, tygodniowej wizycie we Francji, gdzie towarzyszyłam grupie polskiej młodzieży, tworzeniu/wspieraniu warsztatów językowych wokół dwóch wystaw w Galerii, a także spotkaniach Spotk’Ado po francusku i angielsku.
Bardzo podobało mi się również odkrywanie wspaniałych ludzi podczas naszych francuskich kafejek z dorosłą publicznością, a także wybieranie i projekcja francuskich filmów raz w miesiącu w ramach francuskiego klubu filmowego.
Jestem wdzięczna, że przez cały rok byłam słuchana przez zespół CPF i mogłam liczyć na zaufanie przy wyborze tematów dyskusji, projekcji filmów, aktywności itd.
W zadaniach, które mniej mi się podobały, było to, że musiałam spędzać czas przy komputerze i na mediach społecznościowych. Czasami czułam się onieśmielona i trudno było mi mówić przed wszystkimi, prowadzić animację.
Najbardziej lubiłam, kiedy z zespołem mogłam spotykać publiczność CPF i partnerów, inspirować i motywować młodych ludzi do działania, tworzenia i zabawy z dziećmi.

J’ai de merveilleux souvenirs de mon volontariat. J’ai pu aider et assister l’équipe du CPF dans l’ensemble de la programmation culturelle annuelle. Les journées de la Bretagne, les journées de la francophonie et la tournée à vélo des Arts du cirque sont des moments que je garderai précieusement en mémoire pour la richesse des rencontres et des événements.
Au Centre franco-polonais, en tant que volontaire, j’ai pris part à la grande majorité des animations, et ai pu pensé des projets et activités variés avec les partenaires locaux et de la coopération européenne.
J’ai pu penser à Olsztyn développer mes propres intérêts et faire mes premiers pas sur la voie d’une nouvelle carrière professionnelle. Toute l’année, depuis mon joli bureau, j’ai pu m’informer des tendances musicales et littéraires francophones, et sur les réseaux sociaux faire profiter au public du CPF de nombreuses expressions rigolotes, de films, musiques et livres. J’ai adoré assister ma collègue dans l’accueil des lecteurs et l’organisation de la bibliothèque, les recommandations chaque semaine et “l’alphabet des auteurs” toutes les deux semaines. C’était chouette de pouvoir promouvoir la culture et de communiquer les actions du centre. Ce que j’ai préféré, c’était accueillir et accompagner le public francophone et francophile, et rencontrer les locaux dans différents contextes. L’équipe m’a donnée l’opportunité de co-animer différents groupes, parfois même d’assurer l’animation seule. J’ai pu régulièrement créer, proposer des ateliers ludiques, langagiers, culturelles, rencontres et discussions amusantes. J’ai d’abord été très heureuse de travailler avec des enfants. C’était ce que je connaissais et j’ai pu mettre à profit mes compétences en matière de pédagogie, de créativité et en acquérir de nouvelles dans ce contexte interculturel, lors : des superbes animations du samedi chaque mois pour les enfants AmStramGr’Animacja, de la “Bibliothèque Chantante” le mercredi, d’interventions en école maternelle pour la journée de l’Europe,…
J’ai eu aussi l’occasion de co-créer et co-animer un petit stage de français et atelier créatif pour les enfants. Je voulais donner la parole à nos jeunes artistes sur le processus de création et exposer leurs œuvres dans notre galerie. Je suis heureuse également d’avoir pu assister mes collègues professeurs de FLE toute l’année scolaire dans leurs cours avec les enfants et adolescents.
Interagir avec adolescents et jeunes adultes était une petite nouveauté pour moi, et j’ai énormément apprécié ces moments, lors : d’interventions dans des lycées sur la langue et culture françaises et le volontariat européen, d’une semaine en France à accompagner un groupe de jeunes polonais, créer/assister un atelier langagier autour de deux expositions de la galerie, et bien sûr les rencontres Spotk’Ado en français et anglais.
J’ai beaucoup apprécié découvrir merveilleuses personnes pendant nos cafés français avec le public adulte, aussi choisir et projeter des films français, une fois par mois dans nos locaux pour le ciné club. Je suis reconnaissante d’avoir été écoutée par l’équipe du CPF tout au long de l’année, et d’avoir bénéficié d’une telle confiance dans le choix des thèmes de discussion, des projections de films, des activités, etc.

Dans les tâches que j’ai moins aimé c’était rester au bureau sur l’ordinateur et les réseaux sociaux. J’étais aussi parfois intimidée et c’était dur de parler devant tout le monde, assurer l’animation Ce que j’ai préféré c’est, avec l’équipe, rencontrer le public du CPF et les partenaires, inspirer et motiver les jeunes à bouger, faire créer et jouer avec les enfants.